Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

Στο σπίτι με φίλες και καφέ

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται... και η κακή το ίδιο! Μια τέτοια μέρα ήταν η περασμένη Τετάρτη. Έκανα το ένα λάθος πίσω από το άλλο, το διόρθωνα κι έκανα ένα άλλο. Φαύλος κύκλος. Κι αφού κατάφερα να τα βάλω όλα σε μια σχετική τάξη, μπήκα το απόγευμα (ήδη αποκαμωμένη) στην κουζίνα, να ψήσω ένα κέικ για τους καλεσμένους που περίμενα το πρωί της Πέμπτης. Μια συνταγή χιλιοφτιαγμένη είτε στην απλή της εκδοχή είτε σε διάφορες παραλλαγές, μια συνταγή που κάνω πια με κλειστά μάτια, μια συνταγή που πάντα πετυχαίνει, μα όχι σε μια κακή μέρα. Σε μια κακή μέρα το κέικ δε θα φουσκώσει αρκετά και θα είναι άψητο. "Δεν πειράζει" σκέφτηκα κι αποφάσισα να φτιάξω κι ένα ρυζόγαλο, που επίσης το 'χω εύκολο. Αμ δε! Θύμωσα, εκνευρίστηκα, έσκασα από το κακό μου και τελικά έπεισα τον εαυτό μου, ότι οι φίλοι δεν έρχονται για να βαθμολογήσουν τις δημιουργίες μου, αλλά για να βρεθούμε επιτέλους, να πούμε όλα τα νέα μας, να χαρούμε ο ένας τον άλλο.
Έτσι λοιπόν λίγο πριν έρθουν, τα κεριά άναψαν, το cd με τα χριστουγεννιάτικα άρχισε να παίζει, το σπίτι φόρεσε τα καλά του και η κανάτα γέμισε με καφέ.


Το τραπέζι είχε στρωθεί από βραδύς και στην πραγματικότητα είχε έναν πολύ απλό στολισμό. Η θήκη ψησίματος των cupcakes γέμισε με μικρά βάζα, κεριά, κανέλες, κουκουνάρια και ξηρούς καρπούς και πλαισιώθηκε από τα εδέσματα.


Τα κορίτσια, φίλες της μπλογκόσφαιρας, άρχισαν να καταφθάνουν, εκτός από δύο που "χτυπήθηκαν" από την άτιμη γαστρεντερίτιδα... Οι χριστουγεννιάτικες κούπες μοιράστηκαν και ο καφές άρχισε να ρέει. Οι γλώσσες μας ροδάνια και τι να πρωτοπούμε... Δεν λέγονται όλα σε τρεις ώρες, αυτές φτάνουν μόνο για το "καλημέρα σας". 


Κι είχα δίκιο τελικά, αφού όλα τους φάνηκαν υπέροχα, ακόμη και όλα όσα εγώ θεωρούσα αποτυχημένα. Εκείνες μόνο καλά είχαν να πουν! Η ατμόσφαιρα ήταν ζεστή, η κουβέντα μας χαλαρωτική και τη χρειαζόμουν πολύ μετά από μια περίοδο απόλυτου στρες...


Κάθε μία έφυγε κρατώντας στο χέρι της μια μικρή ζωγραφισμένη πετρούλα κι εγώ έμεινα να χαζεύω τα όμορφα δώρα, με τα οποία κατέφθασαν στο κατώφλι μου! Σοκολατάκια, χριστουγεννιάτικο τσάι, ένα μουσικό κουτί, ένα βιβλίο κι ένα βάζο για τα μπισκότα μας θα με συντροφεύουν τις γιορτινές ημέρες που πλησιάζουν... Τι χαρά! 


Μακάρι τέτοιες να 'ναι για όλους σας οι μέρες που θα έρθουν! Μέρες με φίλους κι ανθρώπους αγαπημένους. Μέρες χαράς σε γιορτινή ατμόσφαιρα!

Να περάσετε όμορφα φίλοι μου αγαπημένοι!
Καλές γιορτές ❤

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

Λάμψη Χριστουγέννων

Δεν ξέρω τι γίνεται στα δικά σας σπίτια, αλλά στο δικό μας κάθε χρόνο η προετοιμασία για τα Χριστούγεννα είναι όλο και πιο χαοτική. Όσο κι αν προετοιμάζομαι, όσο κι αν προσπαθώ, όσο κι αν οργανώνω τα πάντα, στο τέλος βρίσκομαι να τρέχω σαν τρελή μέσα στο άγχος. Φέτος ένα παραπάνω, μιας και προέκυψε το bazaar, οπότε έμειναν όλα πίσω. Τα πάντα. Μέσα σ' όλα και τα κουτιά με τα στολίδια, που τα κατεβάσαμε από νωρίς, στολίσαμε το δέντρο κι έπειτα όλα τα υπόλοιπα έμειναν παρατημένα σε μια γωνιά του σαλονιού για μέρες... Τελικά κάποια στιγμή το πήρα απόφαση, μάζεψα τις δυνάμεις μου και το λιγοστό κουράγιο και στόλισα το υπόλοιπο σπίτι, μόνο και μόνο για να φύγουν τα κουτιά από τη μέση!

Όμως πριν αναφερθώ στους χριστουγεννιάτικους στολισμούς, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για τα όμορφα λόγια σας στην προηγούμενη ανάρτηση. Ευχαριστώ ειλικρινά για τα υπέροχα μηνύματα, τα εμψυχωτικά σχόλια, ευχαριστώ για κάθε κλικ, ευχαριστώ όσους πέρασαν να δουν από κοντά τις πέτρες και έτσι είχα την ευκαιρία να σας γνωρίσω. Ευχαριστώ κι όσους δεν κατάφεραν να έρθουν, αλλά με τον τρόπο τους ήταν εκεί, μαζί μου. Ήσασταν όλοι εκεί! Πόσο σας ευχαριστώ! Όλους μα όλους! Είστε η πηγή της έμπνευσής μου, είστε ο λόγος που συνεχίζω να προσπαθώ και που η κάθε προσπάθεια μετατρέπεται σε δημιουργικότητα, σχεδόν αβίαστα! 

Κι έτσι είμαι ακόμη εδώ με άλλη μια χριστουγεννιάτικη ανάρτηση από το στολισμένο μας σπίτι. Μια ανάρτηση που φέτος ανεβαίνει πιο αργά από κάθε άλλη χρονιά, μα δεν πειράζει. Άλλωστε δεν είναι ποτέ αργά για λίγη χαρά, λίγη λάμψη και μαγεία από εικόνες γιορτινές.

Στολίσαμε λοιπόν και τα πρώτα κουτιά μπήκαν κάτω από το δέντρο. Τα καθιερωμένα μεταλλικά κουτιά που καταφθάνουν για τα παιδιά από Γερμανία. Έχουμε μαζέψει τόσα, που στολίζουμε πια μια ολόκληρη γωνιά. Είναι τόσο όμορφα, που είναι κρίμα να μείνουν κλεισμένα στο πατάρι. 


Πέρα από τη συλλογή με τα κουτιά, μεγαλώνει κάθε χρόνο και η συλλογή από κάρτες. Τις λατρεύω, αφενός γιατί είναι γραμμένες με λόγια αγάπης και αφετέρου γιατί είναι πανέμορφες. Φέτος πήραν το σχήμα της καρδιάς και στολίζουν έναν από τους τοίχους.


Μπάλες, γιρλάντες και λαμπάκια βρίσκονται σχεδόν παντού. Πάνω από την τραπεζαρία, πάνω σε κλαδιά, πάνω στα ράφια...


Σε αυτά τα δύο μικρά στολίδια έχω αδυναμία, γι αυτό και θέλω να φαίνονται, να ξεχωρίζουν. Δύο σκανταλιάρικα ξωτικά και χαρούμενα μικρά αγόρια, που μου θυμίζουν τα δικά μας αγόρια, έχουν πάντα ξεχωριστή θέση το σπίτι.


Το αλλιώτικο δάσος, το φτιαγμένο από φύλλα βελανιδιάς,είναι επίσης μέρος του στολισμού, ενώ διάφορα αστέρια, μικρά και μεγάλα, βρίσκονται σε κάθε γωνιά του σπιτιού και χαρίζουν λίγη απ' τη μαγεία τους.


Κι όταν τα φώτα σβήνουν, τα κεριά ανάβουν και όλα γύρω ομορφαίνουν, η διάθεση ανεβαίνει, το άγχος υποχωρεί, το μυαλό χαλαρώνει, οι ρυθμοί πέφτουν και πριν καλά καλά προλάβω να χαρώ τη γιορτινή ατμόσφαιρα, με παίρνει ο ύπνος... τς τς τς


Φυσικά ζήτησαν και τ' αγόρια να στολίσουμε το δωμάτιό τους, οπότε πρώτο και καλύτερο "στήθηκε" στην κρεμάστρα τους το ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης και μια γιρλάντα με πολύχρωμα λαμπιόνια, που τους κρατά συντροφιά το βράδυ. Άλλωστε μόνο τα λαμπάκια έλειπαν από εκεί μέσα... χοχοχο!


Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι!
Εύχομαι τα σπίτια όλων να γεμίσουν λίγη απ' τη μαγεία των ημερών... Με λαμπάκια ή χωρίς, με στολίδια ή χωρίς, όπως καθένας επιθυμεί, να ζήσει μοναδικά τις ημέρες που έρχονται! Καλημέρα.


Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Οι πέτρες σε καλλιτεχνικό bazaar

Χάθηκα πάλι, αλλά ο λόγος είναι καθαρά δημιουργικός. 
Εδώ και χρόνια πριν τα Χριστούγεννα δηλώνω πάντοτε παρούσα με εορταστικές αναρτήσεις, μόνο που φέτος έπεσαν όλα μαζεμένα και δεν πρόλαβα. Φταίει που αποφάσισα για πρώτη φορά να λάβω μέρος σε ένα καλλιτεχνικό μπαζάρ, στο οποίο φυσικά  έπρεπε να έχω υλικό να παρουσιάσω. Έτσι, μέρα νύχτα σχεδόν ζωγράφιζα πέτρες και ξύλινα στολίδια, τις τελευταίες μέρες μάλιστα πολύ εντατικά! Το σπίτι και το γραφείο μου έμοιαζαν με εργαστήρι. Παντού πέτρες, ξύλα, χρώματα, πινέλα, χαρτιά, σημειώσεις, ένας χαμός!



Τελικά κατάφερα να ζωγραφίσω αυτές τις ξύλινες ροδέλες, που μεταμορφώθηκαν σε χριστουγεννιάτικα στολίδια...


...και έτοιμα πια μπήκαν στα σακουλάκια τους. 


Ετοίμασα γούρια σε διάφορα σχέδια, τα οποία κάποιοι από εσάς όταν τα είδατε τα αγαπήσατε και σας ευχαριστώ πολύ γι αυτό και για κάθε ενθαρρυντικό μήνυμα!


Έφτιαξα λίγα πιατάκια κοσμημάτων, ειδικά για όσους βγάζουν τα δαχτυλίδια ή τα σκουλαρίκια τους όταν επιστρέφουν σπίτι. Είναι φτιαγμένα από πολυμερικό πηλό, είναι μικρά και θαυματουργά, αφού έτσι βρίσκεις πάντα τα κοσμήματά σου.


Και φυσικά το σημαντικότερο δημιούργημα... οι πέτρες! Μία μία ζωγραφίστηκαν στο χέρι, τελίτσα-τελίτσα με υπομονή κι επιμονή. Προέκυψαν πολλά και διαφορετικά σχέδια, αλλά και συνδυασμοί χρωμάτων.
Επέλεξα να ετοιμάσω μια σειρά από γυναικεία κύρια ονόματα, τα οποία όμως μπορούν να "σταθούν" και ως ουσιαστικά.


Πέτρες ως διακοσμητικά αντικείμενα για το σπίτι ή και το γραφείο με τα μηνύματα: Home sweet home, happy και hello


Πέτρες σε παστέλ χρώματα, που με τα μηνύματά τους μας θυμίζουν να ονειρευόμαστε, να πιστεύουμε, ν' αγαπάμε και ν' αναπνέουμε...


Λίγες χριστουγεννιάτικες λόγω των ημερών που διανύουμε...


 Και τέλος μερικές πέτρες με απλά σχέδια.


Αν λοιπόν ζείτε στην Αθήνα και αυτό το Παρασκευοσαββατοκύριακο έχετε λίγο ελεύθερο χρόνο, αν έχετε διάθεση για βόλτα, αν θέλετε όλα τα παραπάνω να τα δείτε κι από κοντά, περάστε από το bazaar και θα χαρώ πολύ να σας δω, να τα πούμε και να γνωριστούμε! Θα είμαι εκεί!


Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

Ένα ξεχωριστό δάσος

Πέρυσι τα Χριστούγεννα ταξιδέψαμε Γερμανία για να γιορτάσουμε εκεί με τους γονείς μου. Θυμάμαι τη δεύτερη μέρα Χριστουγέννων βγήκαμε μια βόλτα στο δάσος και ζήτησα από τη μαμά μου να μαζέψει λίγα από τα πεσμένα φύλλα βελανιδιάς. 


"Μάζευε μαμά και κόβε τις κορυφές των φύλλων" της έλεγα κι εκείνη με ρωτούσα τι ιδέα μου 'ρθε πάλι. Της εξήγησα και μπήκε κατευθείαν στο νόημα. Γύρευε τα πιο καλοσχηματισμένα και κατάλληλα φύλλα, ενώ ο Ανδρέας με κορόιδευε, γιατί θα τα κουβαλούσα μαζί μου στην Ελλάδα, λες και δεν υπάρχουν δέντρα στη χώρα μας... Δεν πτοήθηκα καθόλου από τα περιπαιχτικά του σχόλια, καθάρισα τα φύλλα και τα άφησα να στεγνώσουν.

Προχθές τα βρήκα σε ένα από τα κουτιά και θυμήθηκα εκείνη την όμορφη μέρα στο δάσος... Τα έβγαλα, τα περιποιήθηκα και δοκίμασα να φτιάξω αυτό που είχα φανταστεί ένα χρόνο πριν.


Κόβοντας την κορυφή των φύλλων και γυρίζοντάς τα ανάποδα, μοιάζουν με μικρά έλατα. Έτσι, με λίγο blu tack, σταθεροποιήθηκαν όλα στον τοίχο, δημιουργώντας την όψη μιας συστάδας δέντρων. Και μαζί με λίγα αστέρια στην κορυφή τους, μεταμορφώθηκαν σε στολισμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα.


Αυτός είναι ο τοίχος που τα παιδιά έχουν ήδη αγαπήσει, ο τοίχος με το μαγικό μας δάσος, το δάσος της φαντασίας μας.


Κι αν θέλετε το δικός σας δάσος, τότε το Σαββατοκύριακο ψάξτε για φύλλα βελανιδιάς. Έτσι και την βόλτα σας θα κάνετε και το σπίτι θα στολίσετε!

Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι. 
Είναι πια καιρός για χριστουγεννιάτικες αναρτήσεις νομίζω...

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook