Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015

Με πέτρες, κοχύλια και κλαδιά

Με πέτρες, κοχύλια και θαλασσόξυλα, τα οποία μαζεύεις χρόνια και χρόνια από τις παραλίες, γεμίζεις βάζα, διακοσμητικούς δίσκους και πιατέλες.
Με κλαδιά και λίγες κορδέλες, διακοσμείς τοίχους.
Με ένα παλιό κεραμίδι δίνεις αύρα θαλασσινή στις επιφάνειες των επίπλων σου.
Κι αν προσθέσεις και λίγα κεριά, στολίζεις με ύφος καλοκαιρινό τα ράφια του σπιτιού σου.
Αν μάλιστα έχεις διάθεση δημιουργική, φτιάχνεις ένα-δύο στεφάνια, που αμέσως θα φωτίσουν το χώρο.
Και τώρα ψάξε, τι άλλο υπάρχει στα ντουλάπια σου; Αστερίες, αχινοί, καραβάκια, άγκυρες, κομμάτια υφάσματος, τούλια, κοράλλια, καρτ ποστάλ, αντικείμενα που συλλέγεις τόσα χρόνια από γάμους και βαφτίσεις... Βγάλτα από το ντουλάπι λοιπόν, τι περιμένεις;

Αυτό έκανα κι εγώ κι ας μην υπήρχε αρχικά η διάθεση. Καθώς περνούσε η ώρα όμως κι έβλεπα το χώρο να ομορφαίνει, έκανα όρεξη για περισσότερη διακόσμηση.

Να το στεφανάκι που έφτιαξα για το Cook Craft Create.


Το παλιό κεραμίδι που σας έλεγα παραπάνω...


Οι παλιές καρτ ποστάλ που αγόρασα πριν χρόνια από τη Λευκάδα...


Κεριά και κηροπήγια, στολίζουν τα ράφια...


Ένα κλαδί ντύθηκε με κορδέλες και μικρούς αστερίες... Μαζί και δυο κρεμαστά κηροπήγια για περισσότερη φινέτσα. 


Στην ξύλινη εταζέρα τοποθέτησα πέτρες, σφουγγάρια, θαλασσόξυλα, κοχύλια κι ότι άλλο βρήκα. Πλάι του ένα ματσάκι από λεβάντες που είχα μαζέψει πέρυσι το καλοκαίρι. 


Και στην τραπεζαρία βρίσκονται τα αγαπημένα μου βάζα, γεμάτα με μικρούς καλοκαιρινούς θησαυρούς. Μαζί τους και το λευκό κοράλλι, το αγαπημένο μου κοχύλι και μια χούφτα ασπρόμαυρα βότσαλα, μερικά από τα οποία ζωγραφίσαμε με τα παιδιά. Την ιδέα μου έδωσε η Σοφία σε μία ανάρτησή της. Όταν μαζέψουμε κ άλλα, θα γεμίσουμε μια πιατέλα και θα ξεδιπλώσουμε όλο μας το ταλέντο επάνω τους.


Σε αυτό το περιβάλλον, με αναμμένα κεριά και ωραία μουσική, μεταφερόμαστε αμέσως σε ένα αιγαιοπελαγίτικο νησάκι. Μένει μόνο να ετοιμάσει κάποιος τα mojitos.

Να περνάτε όμορφα!


Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

Ο μήνας που πέρασε...

Κάθε καλοκαίρι επικρατεί μια χαλάρωση. Βγαίνουμε έξω από τα νοητά όριά μας, δεν ακολουθούμε αυστηρά προγράμματα και αφηνόμαστε στο χρόνο που περνάει. Τουλάχιστον, για εμένα έτσι έχουν τα πράγματα. Περνάω λιγότερη ώρα μέσα την κουζίνα, ανεβάζω λιγότερες αναρτήσεις, διαβάζω περισσότερα βιβλία, κοιμάμαι πιο αργά και φυσικά, οι περισσότερες ώρες είναι αφιερωμένες στα παιδιά.
Πέρυσι, το καλοκαίρι ήταν ζόρικο λόγω της μετακόμισης, γι αυτό στο φετινό είχα εναποθέσει ελπίδες και όνειρα. Όχι άπιαστα και μεγαλεπήβολα, αλλά εκείνα τα μικρά, που ομορφαίνουν τη μέρα σου. Είχα κέφι για εξορμήσεις κι εκδρομές, για μικρές εξερευνήσεις και σπουδαίες ανακαλύψεις, για επισκέψεις σε μουσεία, για θέατρα και κινηματογράφο, για νέες παραλίες και όμορφες πόλεις, για φίλους και καλοκαιρινά κοκτέιλς. Μα, θα έπρεπε πια να το γνωρίζω, ότι δε λογαριάζουμε ποτέ χωρίς τον ξενοδόχο! Είμαι τόσο ξεροκέφαλη!

Αντ' αυτού λοιπόν, βρεθήκαμε κοκαλωμένοι στους καναπέδες και φυτεμένοι απέναντι από την τηλεόραση, να περιμένουμε τις εξελίξεις. Άκεφοι, συννεφιασμένοι, θυμωμένοι, απογοητευμένοι, φοβισμένοι (θα μπορούσα να συνεχίσω γεμίζοντας τρεις σειρές ακόμα και βάλε, τόσο πλούσια είναι η γλώσσα μας!), αποφασίσαμε να τα αφήσουμε όλα στην άκρη για φέτος, περιορίζοντας τις εξορμήσεις σε μία και μοναδική: την κυριακάτικη βουτιά στην παραλία.


Οι καθημερινές πάλι, γέμισαν με μικρές βόλτες, με παιδικές χαρές, με παιδικές ταινίες και παραμύθια, με μικρές δραστηριότητες και επιτραπέζια. Με ό,τι κάνεις ένας γονιός δηλαδή...


Τα παιδιά μετέτρεψαν το σπίτι σε σωστό παιδότοπο. Αυτοκινητάκια και αεροπλανάκια παντού, γραμμές τρένων και βαγόνια απλωμένα στο σαλόνι, μαξιλάρια στο πάτωμα για να κάνουν τις αθλοπαιδιές τους, ενώ οι καρέκλες τις τραπεζαρίας μετατράπηκαν σε θέσεις αεροπορικές. 


Και κάπως έτσι οι μικροί μας άνθρωποι μας τράβηξαν έξω από την μαύρη τρύπα, στην οποία είχαμε πέσει και μας έδειξαν πάλι το μονοπάτι που οδηγεί στο μοναδικό ελληνικό καλοκαιράκι. 

Ανοίξαμε τις πόρτες διάπλατα να πάρουμε βαθιές ανάσες και μαζί τους να πάρουμε δύναμη, ξεκόλλησαν από τα χέρια τα τάμπλετ και τα κινητά με τις πρώτες ειδήσεις, το διαδίκτυο γέμισε και πάλι με υπέροχες καλοκαιρινές εικόνες, τραβηγμένες από φίλους και συγγενείς στις πιο όμορφες παραλίες της χώρας μας και ο μόνος λόγος πια να πιάσω το κινητό μου, είναι το instagram.

Η δε μουσική, παίζει καθημερινά στο σπίτι και το αυτοκίνητο, ενώ οι μελωδίες είναι άκρως καλοκαιρινές. Θα σας αφήσω με ένα τραγούδι που αγαπούν πολύ ν' ακούν τα αγόρια, αλλά και με την υπόσχεση, ότι η επόμενη ανάρτηση θα είναι πλούσια σε καλοκαιρινές διακοσμήσεις!


Καλό καλοκαίρι λοιπόν... Το μισό έμεινε, μα για τους περισσότερους τώρα ξεκινά!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook