Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

"Χτίζω" αναμνήσεις...

Αυτό που θυμάμαι πιο έντονα από τη ζωή μου στη Γερμανία, είναι η περίοδος των Χριστουγέννων.
Έχω πάμπολλες αναμνήσεις από τα χρόνια μου στην Γερμανία, αλλά τις πιο έντονες στιγμές τις έχω ζήσει μέσα στις γιορτές, ακόμη και τα πρώτα χρόνια, που όλα ήταν δύσκολα. Ειδικά τότε...
Θυμάμαι να υπάρχει μια χαλαρότητα σε όλα, ακόμη και στα όρια. Πλανώνταν μια ευφορία τριγύρω που με έκανε ευτυχισμένη.
Θυμάμαι την μαμά μου να περνά ώρες ατελείωτες στην κουζίνα και τα ταψιά με τα γλυκά να μπαινοβγαίνουν στο φούρνο. Βέβαια για εκείνη ήταν πολλές φορές καταναγκαστικό έργο, αφού όλα αυτά τα ταψιά προορίζονταν για το εστιατόριο που είχαν τότε οι γονείς μου, όμως την μετατρέπαμε σε μια πολύ διασκεδαστική διαδικασία. Θυμάμαι να μου δίνει τις συμβουλές και τις γνώσεις της, να δοκιμάζουμε συνεχώς νέες συνταγές και εμένα να χτυπάω με το μίξερ χειρός άπειρη ώρα τα αυγά ν' αφρατέψουν καθώς συζητούσαμε. Θυμάμαι τον κόσμο να μπαινοβγαίνει στο σπίτι την προεόρτια περίοδο, φίλοι, συγγενείς και γείτονες χτυπούσαν το κουδούνι για ένα γρήγορο καφεδάκι. Θυμάμαι τις ατελείωτες βόλτες και την στολισμένη πόλη. Και την παραμονή των Χριστουγέννων μαζεύονταν όλοι στο σπίτι μας, φέρνοντας μαζί τα δώρα τους. Τρώγαμε μέχρι σκασμού κι έπειτα τους θυμάμαι όλους τόσο ξέγνοιαστους κι ευτυχισμένους! Ήταν άραγε ή έτσι έμοιαζαν στα παιδικά μου μάτια; 
Κι εγώ απολάμβανα που ήμασταν όλοι μαζί, αφού τον μπαμπά μας τον βλέπαμε ελάχιστα. Βλέπετε, όταν έχεις εστιατόριο, δουλεύεις όταν όλοι οι άλλοι γιορτάζουν... 
Ανήμερα Χριστουγέννων η παρέα δεν άλλαζε, άλλαζε μόνο το σπίτι όπου μαζευόμασταν για να γιορτάσουμε. Και την παραμονή Πρωτοχρονιάς αγοράζαμε πυροτεχνήματα και συγκεντρωνόμασταν όλοι στο μαγαζί. Εκεί, στις δώδεκα ακριβώς άναβε ο ουρανός από την λάμψη. 
Αυτό γινόταν κάθε χρόνο! Τα "σούρτα φέρτα" σε φίλους και συγγενείς, τα μικρά και μεγάλα δώρα, οι άπειρες ώρες στην κουζίνα, οι βόλτες στα μαγαζιά, τα παιχνίδια και τα γέλια με την αδερφή μου και τα ξαδέρφια μου. Έτσι τα θυμάμαι τα Χριστούγεννα, διασκεδαστικά και υπέροχα. Είμαι βέβαια σίγουρη πως αν ρωτήσω τους γονείς μου δεν θα μου πουν ότι ισχύει το ίδιο και γι αυτούς. Φταίει μάλλον που ήμουν παιδί κι έμοιαζαν όλα μαγικά. Και παρόλο που δούλευαν και οι δυο ατελείωτες ώρες, κατάφεραν να μου δημιουργήσουν σπουδαίες αναμνήσεις!

Περνούν πολλή ώρα χαζεύοντας τα λαμπάκια και τα κεριά και είναι ενθουσιασμένοι όταν στρώνουμε γιορτινά τραπέζια περιμένοντας φίλους

Τώρα είναι σειρά μας να "χτίσουμε" αναμνήσεις στα αγόρια μας. Με τις βόλτες, τα λαμπιόνια, τα αναμμένα κεριά, το στολισμένο σπίτι. Με τα αγαπημένα τους φαγητά. Με το άρωμα του βουτύρου, του μελιού, του μήλου και του πορτοκαλιού. Με τα μπισκότα κανέλας. Με την καλή παρέα φίλων και συγγενών, με τα παιχνίδια και τα παραμύθια πλάι στο αναμμένο τζάκι, με την γιορτινή μουσική. Με τις βόλτες και κανένα ταξίδι που και που στις γιαγιάδες και τους παππούδες. Με την χαρούμενη διάθεση!

ο Άι Βασίλης δεν υπάρχει μόνο στα παραμύθια, εμείς πάντως τον συναντήσαμε πριν 3 χρόνια
Η πολύτιμη βοήθειά τους στην κουζίνα

"Χτίζω" αναμνήσεις όχι μόνο για τ' αγόρια, μα και για εμάς. Γιατί το έχουμε κι εμείς ανάγκη. Στιγμές αγωνίας, απαισιοδοξίας, πανικού, απογοήτευσης; Αλίμονο, υπάρχουν, φυσικά και υπάρχουν. Αλλά είναι στιγμές, δεν τους επιτρέπω να γίνουν περίοδοι! Μόνο στιγμές...



Όμως πως θα νιώσεις τις γιορτές αν δεν ξεχωρίσει αυτή η περίοδος απ' τις υπόλοιπες, αν δεν μυρίσει το σπίτι φρεσκοψημένο γλυκό, αν δεν τα μοιραστείς όλα αυτά με τους άλλους, αν δεν τυλίξεις δώρα να τα προσφέρεις σε όσους αγαπάς, αν δεν πάρεις χαρά από το ικανοποιημένο χαμόγελό τους; Εικόνες και συναισθήματα με τα οποία μεγάλωσα και θέλω να τα γνωρίσουν και τα παιδιά μου.

"Χτίζω" αναμνήσεις λοιπόν, γιατί τους το χρωστάω. Γιατί είμαι χαρούμενη που μπορώ να τους τις δημιουργήσω με όσα και ό,τι έχω στη διάθεσή μου, άλλωστε δε χρειάζονται πολλά... Κι αυτήν την πολυτέλεια, αυτό το δώρο του να μπορώ να τους προσφέρω χαρούμενες γιορτές, σε καμία περίπτωση δεν θα το αφήσω ανεκμετάλλευτο...



Καλημέρα σε όλους εκεί έξω! Κρύο ε;

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

9 σχόλια:

  1. Μια από τις ομορφότερες δημοσιεύσεις σου!!!
    Καλά Χριστούγεννα
    Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με συγκίνησες ρε συ Λίτσα! Ξέρεις γιατί; Γιατί πολλές φορές αναρωτιέμαι, ειδικά τώρα που ακόμα είναι μικρά και οι μνήμες πολλές φορές χάνονται από τα μυαλουδάκια τους, αν τελικά αυτό που προσπαθώ πάει χαμένο! Λέω.. λες τζάμπα να προσπαθώ και του χρόνου θα το έχουν ξεχάσει; Τελικά όμως κι εσύ μου λες πόσο όμορφες αναμνήσεις έχεις παρόλο που οι γονείς σου δούλευαν τέτοιες μέρες! Δεν μπορεί κάτι θα τους μείνει. Έτσι δεν είναι;
    kathy by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ακόμα κι αν δε θυμούνται λεπτομέρειες, η αγάπη και η γιορτινή ατμόσφαιρα θα μείνει χαραγμένη στις ψυχούλες τους για πάντα! Τι ωραία που τα περιγράφεις! Ας χτίσουμε όλοι μας ένα όμορφο χριστουγεννιάτικο όνειρο για εμάς και τα παιδιά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χτίσε χτίσε μάστορα !!! μια χαρά; τα πας!!! πολλά πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είναι σίγουρο πως τα παιδιά σας με τόσο γεμάτες και πολύχρωμες παιδικές αναμνήσεις θα γίνουν ευτυχισμένοι ενήλικες. Συγχαρητήρια για τα υπέροχα άρθρα και τις όμορφες εικόνες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κι εγώ έτσι τα θυμάμαι τα Χριστούγεννα Λιτσάκι, όπως ακριβώς τα περιγράφεις. Νομίζω πως και
    τα δικά σου τα αγόρια έτσι θα τα θυμούνται, έτσι και καλύτερα :) Μου αρέσει πολύ το κόκκινο τραμεζομάντηλο σου
    και το γεγονός ότι έχεις δυο μικρούς βοηθούς στο πόδι σου :) Να περνάτε όμορφα καρδούλες μου, και να χτίζετε μυρωδάτες, κατακόκκινες χαρούμενες αναμνήσεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτες οι αναμνήσεις ειναι ο θησαυρός μας.... ο πολυτιμοτερος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ;
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ... ΘΑ ΧΑΡΩ!