Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Στολίζοντας με αυγά

Αυγά, αυγά, αυγά παντού! Αυγά βαμμένα, αυγά ζωγραφισμένα, τσόφλια που εξυπηρετούν ως γλαστράκια.
Φυσικά φυτέψαμε και φέτος φακές σε τσόφλια αυγών, αλλά όχι μόνο. 


Είχα σπόρους από τριφυλλάκι, βασιλικό και χλόη, οπότε πειραματιστήκαμε και ναι, φύτρωσαν!
Τα βάλαμε σε μια πλαστική αυγοθήκη και την στολίσαμε με σοκολατένια αυγά, κεριά, χαλίκι, λουλούδια και σημαιάκια από διακοσμητικές ταινίες.


Το Σαββατοκύριακο αγοράσαμε λευκά αυγά από τη λαϊκή και σκέφτηκα να τα βάψουμε σε διάφορα χρώματα. 
Αυτά τα παστέλ, που είναι και τ' αγαπημένα μου, τα βάψαμε με χρώμα ζαχαροπλαστικής! Αμέ! 


Με χρώμα μπλε, αλλά και κόκκινο.
Έπειτα σκέφτηκα να τ' αναμείξω και να βάψω ένα λιλά και ένα πράσινο.

Η διαδικασία απλή. Έβρασα τα αυγά και τα καθάρισα με λίγο ξύδι. Σε ένα ποτήρι έριξα καυτό νερό και λίγες σταγόνες από το χρώμα ζαχαροπλαστικής. Άφησα τα αυγά για αρκετή ώρα μέσα στο χρώμα. Πάντως, όση ώρα και να τ' αφήσετε στο νερό, δεν θα πάρουν έντονο χρώμα.

Κόκκινο και μπλε                                                                                  Μπλε και κίτρινο

 Βάψαμε και άλλα με το κλασικό χρώμα βαφής αυγών.

Το κόκκινο είναι χρώμα ζαχαροπλαστικής, τα άλλα δύο είναι ειδικά για βαφή αυγών

Και να λοιπόν το τελικό αποτέλεσμα.

Αυτά με τις κλασικές βαφές αυγών

Αυτό το δίχρωμο λευκό-πράσινο αυγό το έφτιαξα πολύ εύκολα. Ετοίμασα το χρώμα σε ένα ποτήρι, σύμφωνα με τις οδηγίες στο φακελάκι. Πριν ρίξω μέσα το αυγό, πρόσθεσα λίγο ελαιόλαδο. Το λάδι δεν επιτρέπει να βαφτεί ολόκληρη η επιφάνεια του αυγού, οπότε αποκτά αυτήν την όψη του μαρμάρου.



Και βέβαια, να μην ξεχάσω τα αυγά του Φαίδωνα, τα οποία έφτιαξε στο σχολείο και προστέθηκαν στη συλλογή μας την Παρασκευή.



Ναι, η τραπεζαρία μας έχει τιγκάρει με όλα αυτά τα πασχαλινά στολίδια.
Να δω που θα βάλω τα κόκκινα αυγά όταν έρθει η ώρα τους...


Θα επανέλθω σύντομα.
Ως τότε σας χαιρετώ!

Litsa


Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Λίγο πριν το Πάσχα...

Μ΄αυτά και μ' αυτά, με τόσες βόλτες στην Αθήνα, αποσυντονίστηκα και έχασα τις μέρες. Σε μια βδομάδα έχουμε Πάσχα κι εγώ κόντεψα να το ξεχάσω. Στόλισα λοιπόν, γιατί από βδομάδα πρέπει να γίνουν άλλα!
Διακοσμητικά αυγά, κότες και κοτόπουλα, πρόβατα, λαγοί, λουλούδια και πολύχρωμα ζαχαρωτά κατέκλυσαν το σπίτι. Υπάρχει και μια πάπια ανάμεσά τους.

Αυγά στην είσοδο.


Αυγά και στο σαλόνι.



Αυγά σοκολατένια δελεάζουν το κίτρινο κι αγαπημένο παπί.
Χαρούμενοι λαγοί ξεπροβάλλουν από παντού.


Ακόμα και μέσα στα βάζα, κρεμασμένοι από ένα κλαδί!
Μια ιδέα που είδα ΕΔΩ και μου άρεσε πολύ).


Και στο ξύλινο σκεύος που πριν λίγο καιρό άνθιζαν ζουμπούλια, εγκαταστάθηκαν κι άλλοι λαγοί, γιατί τους άρεσε η πρασινάδα!



Είναι και δύο πρόβατα εκεί δίπλα, που απολαμβάνουν τις ηλιόλουστες μέρες.


Και βέβαια οι κότες που τρέχουν αλαφιασμένες να προλάβουν. Χωρίς αυγά γίνεται Πάσχα;


Φυσικά υπάρχουν τριγύρω ζαχαρωτά...


... και φρέσκα λουλούδια από τις γλάστρες μας!


Από αύριο Μ. Εβδομάδα με τα παιδιά στο σπίτι! Χαίρομαι ήδη!!
Εύχομαι να απολαύσετε τις γιορτινές ημέρες και να γεμίσετε τα σπίτια σας με αρώματα και ανοιξιάτικα χρώματα! 


Σας στέλνω τα φιλιά μου πασπαλισμένα με τη θετική μου ενέργεια!
Καλές γιορτές!!


Litsa


Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286

Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

A for Athens

Όταν έκλεισα το εισιτήριο για Αθήνα, αναρωτήθηκα από πότε έχω να πάω κάπου μόνη μου, δίχως τον Ανδρέα και τα παιδιά... Διαπίστωσα ότι η τελευταία φορά που έμεινα μόνη μου ήταν πριν πεντέμισι χρόνια!! Με λίγα λόγια, από τότε που ήμουν έγκυος στον Φαίδωνα. Μου φάνηκε απίστευτο! 
Είχα λοιπόν την ευκαιρία να μείνω μόνη για δύο ολόκληρα μερόνυχτα! Εντάξει! Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν: it's party time!!!
Χαχα, μην φανταστείτε τίποτα τρομερό, απλώς ήθελα να χωρέσω πολλά σε αυτές τις δύο μέρες, μιας και την Αθήνα την έχω επισκεφθεί μόνο δύο φορές. Από την άλλη ένιωθα ασφάλεια, γιατί ήξερα ότι τα παιδιά είναι σε πολύ καλά χέρια. Άλλωστε με τον Ανδρέα περνάνε καλύτερα απ' ότι μ' εμένα. Βρίσκονται συνεχώς στην γύρα... 

Κουβαλούσα μόνο ένα μικρό βαλιτσάκι και την τσάντα μου! Ανέβηκα στο αεροπλάνο χτενισμένη και βαμμένη και δεν κατέβηκα ξεμαλλιασμένη! Σωστή κυρία (η τελευταία φορά που ταξίδεψα με τα παιδιά ήταν για κλάματα και με δύο ώρες καθυστέρηση...).
Με παρέλαβε από το αεροδρόμιο η μικρή μας ξαδέρφη, που έχει το ίδιο ονοματεπώνυμο με την αδερφή μου, μόνο που είναι η Junior. Το Κατερινάκι!
Κάναμε μια μεγάλη βόλτα με το αμάξι κι έπειτα βρεθήκαμε με την Κα για κρασάκι. Περάσαμε μια βραδιά όμορφη και χαλαρή, λέγοντας τα νέα μας και αναπληρώνοντας τον χαμένο χρόνο! Πως να χωρέσουν όλα σε λίγες ώρες;
Αφήσαμε την Κα στο ξενοδοχείο, δίνοντας ραντεβού για την επόμενη (μεγάλη) μέρα του συνεδρίου και πήγαμε στο σπίτι της ξαδέρφης μου.
Μπαίνοντας στο σαλόνι αντίκρισα αυτό το υπέροχο θέαμα από την τζαμαρία! Η φωτισμένη Αθήνα στα πόδια μου!


Το πρωί του Σαββάτου έριξα μια κλεφτή ματιά γύρω μου, αλλά δεν πρόλαβα περιεργαστώ τα πάντα με την ησυχία μου, γιατί έπρεπε να ετοιμαστώ γρήγορα και να φύγω. Μπήκα στο μπάνιο και είδα την πετσέτα. Oh yes!!


Από το σαλόνι άκουσα μουσική. Ήταν το πρώτο πράγμα που έκανε η Κατερίνα καθημερινά, πριν καλά καλά ανοίξει τα μάτια της: έβαζε μουσική! Θυμήθηκα ότι το έκανα κι εγώ αυτό κάποτε και νευρίασα που δεν το κάνω πια! Θα επανορθώσω!
Το Κατερινάκι ετοίμασε πρωινό και καφέ σε πανέμορφες κούπες. Ίδια γούστα...


Φάγαμε στα γρήγορα κι έπειτα κάθισα να μου ισιώσει τα μαλλιά. Ένιωσα να επιστρέφω ξανά στα φοιτητικά μου χρόνια, τότε που τα θέματά μας ήταν τι θα φορέσουμε, που θα βγούμε, ποια θα μου ισιώσει το μαλλί, ωχ πλησιάζει εξεταστική και και και...
Με χτένιζε και παράλληλα κουτσομπολεύαμε, ενώ εγώ έπαιζα μα το κινητό μου.

την ώρα που μου ίσιωνε τα μαλλιά

Και αφού ζήσαμε ένα υπέροχο Σάββατο, γυρίσαμε σπίτι κουρασμένες κι ευχαριστημένες!
Ξημέρωσε μια φανταστική Κυριακή. Ο ήλιος τρύπωνε από την μεγάλη μπαλκονόπορτα κι εγώ δεν άντεξα και βγήκα στην βεράντα να φωτογραφίσω τη θεά. Άκουσα σούσουρο, χαλαρή μουσική και φιλικές κουβέντες. Κοίταξα κάτω και είδα έναν συνοικιακό καφενέ, γεμάτο κόσμο. Ήταν η ώρα του πρωινού καφέ. 


Επικρατούσε ησυχία στο σπίτι κι εγώ την απολάμβανα. Ήξερα ότι σε λίγες ώρες θα επέστρεφα στην καθημερινότητά μου, που είναι μεν πολύ όμορφη, αλλά δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτήν η ησυχία!!

Έριξα μια ματιά τριγύρω στο σπιτάκι της, που είναι φτιαγμένο με πολλή αγάπη και προσεγμένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. 
Το στολισμένο παράθυρο της κουζίνας.



Ο πάγκος με τις λιχουδιές.



Τα καραβάκια πάνω από το τζάκι, τα οποία λάτρεψα.


Τις διακοσμητικές της πινελιές.



Και μας θυμήθηκα με το Κατερινάκι, να παίζουμε με τις κούκλες, να μαλώνουμε, ν' ακούμε μουσική, να παίζουμε επιτραπέζια και απόρησα με το πόσο γρήγορα πέρασαν τα χρόνια κι ανοίξαμε τα δικά μας σπιτικά!
Η φωνή της μ' επανέφερε "ετοιμάσου, πρέπει να φύγουμε". 
Καθώς ετοιμαζόμουν είδα τα καπέλα της. Η Κατερίνα λατρεύει τα καπέλα! Δεν αντιστάθηκα και τα δοκίμασα σχεδόν όλα.


Ψώνιο; Εγώ; Μπα

"Γιατί αργείς; Καλά τι κάνεις;", την άκουσα να λέει και τα έβαλα στη θέση τους. Έπρεπε να φύγουμε, γιατί υπήρχε κάτι που έπρεπε να δω οπωσδήποτε. Πως; Την Ακρόπολη; Το μουσείο; Αξιοθέατα; Όχι βέβαια!
Το Sweet Alchemy, το νέο κατάστημα του Σ. Παρλιάρου. Ναι είμαι τρελή το ξέρω...
Χάζεψα όταν μπήκα μέσα. Ήταν γεμάτο λιχουδιές, αλλά πιο πολύ ζήλεψα όλα αυτά τα υλικά και εργαλεία και βιβλία!
Φυσικά και δεν έφυγα με άδεια χέρια. Πήραμε γλυκάκια στο χέρι, δυο σοκολατένιους λαγούς για τον Φαίδωνα και τον Ορφέα, μια σούπερ γκοφρέτα για τον Ανδρέα και λίγα υλικά ζαχαροπλαστικής για μένα (αν και ήθελα να σηκώσω το μαγαζί...).


Επόμενη στάση στο κέντρο και το μουσείο μαζί με τους KaPa


Συνεχίσαμε με τη βόλτα στο κέντρο. Είναι πάντα πολύ δυνατά τα συναισθήματα όταν βρίσκομαι κάτω απ΄την Ακρόπολη...
Θαύμαζα γύρω μου τα πάντα! Τα λουλούδια, τα καταπράσινα μικρά μπαλκόνια, τον κόσμο, τους τουρίστες, τα όμορφα σοκάκια και ειδικά αυτό με τα κρεμασμένα φωτιστικά, που απ' ότι έμαθα το βράδυ ανάβουν και είναι καταπληκτικό το θέαμα, τα παράθυρα που είχαν όλα κοινή θέα τον Παρθενώνα και απολάμβανα το κάθε μου βήμα!

Αν πετύχετε στο δρόμο αυτόν τον καταπληκτικό τύπο, καθίστε να τον χαζέψετε. Ο χορός του θα σας καθηλώσει!!
Δεξιά το σοκάκι με τα κρεμασμένα φωτιστικά
Έξω από το Αστεροσκοπείο η φύση οργιάζει

"Πάμε για καφέ σ' εκείνο το μαγαζί εκεί πάνω;" με ρώτησε η ξαδέρφη μου, δείχνοντάς μου την οικοδομή.
Δεν χρειάστηκε καν να το σκεφτώ!
Παραγγείλαμε και οι δύο τον πρώτο μας κρύο καφέ για φέτος και απολαύσαμε τη θέα!

                                                                                                      Τα καφέ στις ταράτσες!

Και κάπως έτσι η ώρα πέρασε κι εγώ έπρεπε να επιστρέψω σπίτι!
Τα παιδιά μες στην τρελή χαρά, σαν να μην έλειψα μια μέρα! Μάλωναν για το ποιον θα πρωτοπάρω αγκαλιά, ευτυχισμένοι, χαρούμενοι και καλοπερασμένοι! Ο Φαίδωνας μου έλεγε τα νέα τους, για τη βόλτα στην παραλία και τις ποδηλατάδες, για τα ψάρια και τα μακαρόνια με κιμά. Ήταν ενθουσιασμένοι!

Αδύνατον να τους βγάλω φωτογραφία, βρίσκονταν συνεχώς σε κίνηση

Το βράδυ που έπεσε η ησυχία στο σπίτι, τα θυμήθηκα όλα και φάνταζαν σαν όνειρο!
Κι όμως, οι αναμνηστικές φωτογραφίες αποδεικνύουν το αντίθετο!

Στιγμές από την Αθήνα

Ναι, θα ξαναπάω σίγουρα στην Αθήνα. Αλλά θα πάρω μαζί μου τον Ανδρέα και τα παιδιά και θα την γυρίσουμε σαν τουρίστες! 

Σας στέλνω πολλά φιλιά κι ευχές για καλό Σαββατοκύριακο.
Σε λίγο φτάνει το Πάσχα κι έχουμε να πούμε και να φτιάξουμε πολλά!
Αυτά όμως τ΄αφήνω για τις επόμενες αναρτήσεις!

Καλημέρα!!

Litsa

Υ.Γ.1. Κατερινάκι και γλυκό μου ξαδερφάκι σ' ευχαριστώ για όλα! Μου έκανες όλα τα χατίρια, με πήγες όπου σου ζήτησα και  πέρασα υπέροχα! Τώρα σε περιμένουμε εμείς!
Υ.Γ.2. Για την ιστορία να σας πω, ότι όταν έφτασα στο αεροδρόμιο Θεσ/κης και μπήκαμε στο αμάξι να φύγουμε, ο Ανδρέας μαζί με την πόρτα έκλεισε (με μανία) και το δάχτυλό του. Όχι δεν θα σας γράψω λεπτομέρειες για τον πόνο, το αίμα και το νύχι, θα γράψω μόνο ότι οδήγησα εγώ και την άλλη μέρα χρειάστηκε να πάει στο νοσοκομείο.
Ναι, τώρα είναι πολύ καλύτερα και με μπανταρισμένο δάχτυλο.


Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286